Peru
Een eventuele volgende keer zal ik toch beter een Mind Map bijhouden, want ik moest alweer erg diep in mijn geheugen graven. Alleen van Bolivia had in een Mind map gemaakt.
Ik ben deze keer op een bijzondere manier de grens over gegaan, n.l. lopend. We waren met de bus naar Tacna in noord Chile gegaan. Vandaar met een taxi naar de grens. De chauffeur zat nogal op te scheppen over zijn auto, een hele oude en grote Amerikaan. Ik dacht, als we de grens maar halen, maar dat ging goed. Bij de grens was het weer erg officieel. Paspoort laten zien, weer een stempel en weer een formulier invullen.
Een pad door het bos en na zo’n 5 minuten zagen we een groot houten gebouw, een logde, een soort boerderij. Een overdekt terras met hangmatten en daarachter kamers. Er zaten geen deuren voor, alleen een gordijn. Er zat ook geen plafond in. 
enis. Het is een overdekte en ik denk dat alle geuren van het land hier wel zo’n beetje vertegenwoordigd zijn. Je kunt er alles krijgen, zelfs harddrugs. Gewoon vragen aan de eerste de beste die je tegen komt. Ik wilde cocabladeren hebben om op te kauwen tegen de hoogteziekte. Dus we vragen iemand waar ze dat hebben. Komen we bij een mannetje die direct vraagt of we ook nog (echte)cocaïne willen hebben. No, gracias!! Groente, fruit, warm eten, kleding en sieraden is hier te koop. Een hele rij stalletjes van nauwelijks een meter breed. Een rij krukken ervoor. En bij elk stalletje een roepende vrouw om je te lokken. Als je gaat zitten kun je fruit kiezen en zij maakt er een lekker sapje van. Minstens 2 grote glazen per persoon, het moet op, voor een paar euro.