Anne Jean weer thuis uit Peru

Anne Jean

Morgen kom je weer thuis. Vandaag zijn wij begonnen met de voorbereidingen voor je thuiskomst, zoals boodschappen doen. En ja, ik heb een nieuwe tandenborstel voor je gekocht, want de oude zal inderdaad na 5 maanden niet zo best meer zijn. Straks zal ik een appeltaart bakken van de appels uit onze boomgaard, omdat ik weet dat je daar van houdt. Vandaag ook begin jij aan je terugreis. Dus even geen mailtjes meer en geen MSN berichtjes. We hebben je gemist.

Morgen kom je weer thuis. We zijn allemaal, en ik weet jij ook, blij

om elkaar straks weer te zien. Eindelijk weten we zeker hoe laat je aankomt. Ik wist dat je dezelfde reis maakt als ik. Het A-4tje dat 5 maanden in je broekzak heeft gezeten is begrijpelijk niet zo duidelijk meer. Een echte ticket zit in een degelijk mapje, maar dat krijg je er niet bij als je online boekt. We zullen er op tijd staan.

Morgen kom je weer thuis. Toen je weg ging waren er tranen om het afscheid. Morgen zullen er ook tranen zijn omdat je er weer bent. Je bent 5 fantastische maanden In Peru geweest. Je heb vrienden gemaakt, waar je nu afscheid van hebt genomen. Je hebt onderzoek kunnen doen voor je scriptie, cultuur en natuur bewonderd, oude sjamanen gesproken en sport beoefend. Ik ben 2 ½ week bij je geweest, een prachtige tijd. We hebben beide het land in ons hart gesloten en zullen er weer naar terug willen. We zijn morgen weer samen.

 

Weer thuis

Het is niet vreemd. Het hoeft niet te wennen, helemaal niet zelfs. Het is net of Anne Jean niet weg geweest is. Als je ervoor staat, zijn 5 maanden wel lang, maar nu vraag ik me af waar de tijd gebleven is. We pakken de draad gewoon weer op, waar we gebleven waren. De chocolade is weer verdwenen uit de koelkast, als vanouds. De pakken met koekjes liggen weer halfleeg in de kast. Ik moet er om denken dat ik gewoon een dubbele portie kook, want zo’n lang eind heeft altijd honger. Zo ook zondag. Het duurde hem te lang voor er eten op tafel stond, dus moest er een pizza in de oven. Hij had honger. Na 5 maanden in Peru was hij blijkbaar vergeten dat een pizza die op 200 graden in de oven heeft gezeten ook echt heet is. Gevolg, het ding kiept om, op de deur en half in de oven. Alles zit eronder. De kaas en spinazieprut van het deksel geschraapt en weer op de pizza gesmeerd. En hij was heerlijk. Ik mocht maandag een vieze oven schoonmaken. L

En denk niet dat we een avond rustig kunnen buishangen. Nee, hij wil praten. Goed, over de reis praten vinden wij leuk en interessant. Dat is logisch, maar hij wil ook alles weten wat wij gedaan hebben. Maar dat is niet interessant, vinden wij. Ons leven is gewoon doorgegaan. Gaande weg zijn er toch wel wat nieuwtjes, die we vergeten zijn in de mail te zetten.

Hij is blij, zijn broer en zus, met hun gezinnen weer te zien. Hij heeft ze gemist. De kleintjes zijn alle 7 een stuk gegroeid. De jongste, Sterre van bijna 2 loopt inmiddels en praat. Ze moet even weer aan hem wennen. Het is een gezellige middag met veel appeltaart , een grote pan snert en nog meer lawaai, als vanouds.

Geef een reactie