Na ongeveer anderhalf uur varen werd er aangemeerd bij een trap. We hoefden zelf niets mee te nemen uit de boot, alles werd gedragen. We moesten alleen zorgen dat we droog de boot uitkwamen en de trap oplopen. Een pad door het bos en na zo’n 5 minuten zagen we een groot houten gebouw, een logde, een soort boerderij. Een overdekt terras met hangmatten en daarachter kamers. Er zaten geen deuren voor, alleen een gordijn. Er zat ook geen plafond in.

Je keek zo naar de nok, waar je de vleermuizen kon zien hangen. Alles gebouwd van natuurlijke materialen uit de omgeving, hout dus. Wij werden naar een kleiner gebouw gebracht met 2 slaapkamers. Op onze kamer stonden 3 bedden met klamboes. Er was geen elektriciteit. Maar wel weer een complete badkamer. Zodra het schemerig werd kwam er iemand om een olielampje aan te steken. Voor de rest moesten we het met een kaars doen, ook in de badkamer. Er zat geen glas in de ramen, alleen wat muggengaas. Maar aangezien er geen plafond was had dat niet zoveel effect. Gelukkig kon je ‘s nachts de klamboe rondom je bed instoppen. Een geweldige sfeer van rust en vrede. Ik lag op mijn bed, even bij te komen van de reis. Mijn hoofd zat vol indrukken. Zoveel geluiden en totaal andere dan thuis. Heel af en toe hoorde je een buitenboordmotor, maar verder niets dan junglegeluiden, een prachtig concert.

Het pad van het grote gebouw naar onze kamer en naar de eetruimte was van hout, 60 cm boven de grond. Het werd ‘s avonds verlicht door olielampjes. Leuke vondst die olielampjes, bierflesjes, een gat in de dop geboord en daar zat de lont door.

Om 6 uur hadden we onze eerste tocht. Het was al donker en dus moest elk een zaklamp meenemen. Een heel avontuur, want we waren nog geen 100 meter op pad of we stonden al oog in oog met een vogelspin, een tarántula. Nou vond ik de spin in het echt minder eng dan op tv. En ik kreeg ook de indruk dat zij net zo bang voor ons was, als wij voor haar. We hebben er al met al wel een stuk of 12 gezien, soms met jonkies, die groter waren dan onze kruisspin.

De vele ander insecten maakten toch iets minder indruk, na deze indrukwekkende verschijning.

Al waren de vlinders wel heel mooi.

Terug bij de logde, konden we gelijk aan tafel. Het is natuurlijk allemaal heel sfeervol, met kaarslicht. Het eten, 3 gangen, was goed verzorgd en lekker. Een grote kan vruchtensap erbij maakte het compleet. Er was bij elke maaltijd een ander smaak vruchtensap. Overal in Peru vindt je veel fruit, veel nog ander soorten dan bij ons.

We waren hier 3 nachten en hadden een druk programma. We hebben een boerderij bekeken, met alles wat daar verbouwd wordt. Afgezien van de gewassen was het verder ook een wereld van verschil, arm, droog en warm.

We zijn een middag wezen vissen, een heel eind varen, een eind lopen en toen op een platte catamaran op een meer. We kregen allemaal een stok met nylondraad en een stukje vlees aan het haakje. We hebben diverse piranha’s naar boven gehaald. Helemaal niet zo’n grote vis. Verder hebben we krokodillen gezien. Één van de reisleiders pakt er zo een jonkie uit het water. Dus die konden we even op ons gemak bekijken. Het was al donker toen we terug voeren. Hoe de schipper ons trapje terug vond daar, op de rivier in het donker, ik weet het niet. Maar het was wel de goede.

We zijn op een ochtend heel vroeg naar vogels wezen kijken in een uitkijkpost. Prachtig om te zien dat, wat bij ons in kooitjes leeft, hier in de vrije natuur rondvliegt, soms met honderden samen. en een lawaai dat ze dan maken.

Wat ik heel vermakelijk vond, dat was dat onze kamerplanten het hier zo goed doen. Ik heb ze gezien in het dorp, gewoon in een rioolputje, waar toch zelden een deksel opzit. En ook hier zie ik ze weer. Dus ik ben er nu wel achter, dat dat vertroetelen van onze planten niet zo hoeft.

Op de vierde dag werden we weer terug gebracht naar de bewoonde wereld. Wij gingen direct door naar het vliegveld om terug te vliegen naar Lima.

Mijn reis zat er bijna op. In Lima hebben we nog een dag gewinkeld en souvenirs gekocht. En toen was het tijd om naar huis te vliegen. Daar had ik ook wel weer zin in. Op Schiphol stond Auke mij op te wachten. Ik was blij hem weer te zien en ik was weer thuis.

Al met al een hele indrukwekkende reis, die ik nooit zal vergeten.

Nu, nu ik 3 weken thuis ben, wil ik er zo wel weer heen.