De meesten van jullie weten wel wat wij de afgelopen 5 jaar om handen hebben gehad. Het resultaat mag er zijn en daar zijn we best trots op ook. Maar wat wil je ook met een perfectionist als man. Ik ben bezig de foto’s die tijdens het hele bouwtraject zijn genomen bij elkaar te brengen en zo een mooi document te maken. 

Het begon eigenlijk al in 1998. Toen hebben we een stuk grond gekocht met daarop een afgebrande boerderij. Om dat de schadeafwikkeling met de verzekering van de toenmalige eigenaar nog niet rond was, kon de koop pas echt doorgaan op 20 juli 2001. De man heeft overigens nooit een cent gezien, omdat men hem ervan beschuldigde de brand zelf te hebben aangestoken. Maar dat is nooit bewezen.

Het was er een grote wildernis geworden in de 5 jaar dat alles daar braak lag. Een compleet bos van zaailingen van berken, elzen enz. stond er. MMaaaarr het had onmiskaar iets. Het voelde goed om daar te zijn. Ook al hadden we ons een enorme klus op de hals gehaald en waren we niet bepaald in een topconditie, we hadden er zin in. Ook financieel was het zo dat we toch het grootste deel zelf zouden moeten doen, te beginnen met puin ruimen. Dus daar zijn we mee begonnen. We hebben een minikraantje gekocht en later een sjovel en zijn begonnen met het sorteren van puin.  En dat was er, meer dan genoeg. Er had een grote boerderij met bijgebouwen gestaan. En al had de boerderij met rieten dak in lichte laaie gestaan en was er veel weg, er bleef genoeg over.  Zo’n 20 kiepers puin hebben we afgevoerd, in totaal 400 ton(= 400.000kilo). Plus dan nog alle karren met troep die  we zelf weggebracht hebben. Op een gegeven moment voldeed het kleine kraantje niet meer en hebben we een huise echte aangeschaft. Dat werkte sneller en Auke kon er snel goed mee overweg.

wordt vervolgt