In deze tijd gebeurt er veel via internet. Of je het nu wilt of niet, je kunt er, bijna, niet omheen. Ook niet als je al wat ouder bent. Nou ben ik er wel nieuwsgierig genoeg voor om van alles uit te vinden en velen met mij. Zo kan het gebeuren dat ook ik via deze digitale snelweg kennis maak met mensen die ik anders nooit van mijn leven gekend zou hebben. Via een forum heb ik nieuwe vriendinnen gekregen. We hebben één ding gemeen. We zijn allemaal oma.  Nog nooit in het echt gezien, maar het voelt echt als vriendinnen en dan wordt je natuurlijk nieuwsgierig. Dus voegen we ze op Hyves toe als vriendin, want daar kun je een foto van ze bekijken….

Maar je wilt steeds meer van ze zien en weten. Zijn ze in het echt net zo als ik denk dat ze zijn. Vorig jaar heb ik de eerste ontmoet. En dat was hartstikke leuk. En afgelopen winter de tweede, die hier niet zover vandaan woont. En ook dat was weer heel leuk.

Nu heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ze allemaal hier, bij mij uitgenodigd voor een gezellige kennismakings dag. Dus op 17 september stond de deur wagenwijd open en koffie, thee en gebak stonden klaar. En daar kwamen ze. We herkenden elkaar meteen en begonnen ook direct te praten en daar gingen we mee door tot ze weer weg gingen. Het weer was goed dus ‘s middag konden we ook nog een rondje door de tuin. Het werd een hele gezellige dag. Echt voor herhaling vatbaar.

Aan de lunch.

In de tuin.