Om niet teveel in herhaling te vervallen, wat de herfst  betreft, heb ik deze keer een paar mooie doorkijkjes in de tuin op de foto gezet. Rondom de tuin, langs de beukenhaag, wordt het al een mooie wandelpad.

Ook het Wilgenlaantje wordt al een echt laantje. Ik mag er graag doorlopen. En ik ben er trots op dat dat mooie laantje helemaal niets heeft gekost. Ik heb een stapel wilgentakken van Jakob, onze timmerman, gekregen en die gewoon in de grond gestoken. Ze doen het allemaal en na 4 jaar zijn het al hele bomen. Ik knot ze ieder voorjaar en die takken plant ik weer. Nu om hutten te bouwen voor de kleinkinderen. Al zijn er een paar die liever boven in een boom wonen. Maar misschien vinden ze het wel leuk, als er een hut af is. Groot voordeel hiervan is dat ze er niet uit kunnen vallen.

Voor veel meer echte herfstplaatjes, kun je de posting van vorig jaar bekijken.